Stamboom Rondags
We mogen wel zeggen dat het jonge boompje, dat Lambertus Rondags zoveel eeuwen geleden te Kesselt plantte, een heel flinke boom geworden is. Het zou ons echt te ver voeren om alle takken, elk met zijn eigen verhaal, apart te gaan bekijken. Laten we maar eens gaan kijken naar de hoofdstam waarop Toon en Trui honderd jaar geleden hun nest hebben gebouwd. We zullen alleen in het kort stil staan bij enkele generaties.
| Nr. | Generatie | |||
|---|---|---|---|---|
| 7 | × 10-04-1891 |
|||
| 6 | × 05-05-1857 |
|
||
| 5 | × 09-04-1807 |
|
||
| 4 | × 26-06-1780 × 1752 |
|
||
| 3 | × 1712 |
|
||
| 2 | × ? |
|
||
| 1 | × 26-12-1634 × ? |
|
||
Joannes Rondags (generatie 2) heeft altijd in de schaduw geleefd van zijn oudere broer Lambert. Deze was geboren in 1639 en nam toen zijn vader overleed vermoedelijk de hoeve over aan de Vlijtingerweg. Lambert was toen 23 jaar, terwijl Jan toen pas 13 jaar was. Lambert was te Kesselt een aanzienlijk persoon en was verschillende malen dorpsmeester. In 1721 moest hij Kesselt nog gaan verdedigen in een kwestie te Maastricht maar was zo versleten dat de pastoor in zijn plaats moest gaan (de E.H. Willem Vossius in naam van Lambert Rondachs "dewelcke om syn hogen ouderdom omtrent de 70 of 80 jaren niet en kost konnen compareren " schrijft de notaris. Joannes trouwde met een schone uit Veldwezelt, nl. Anna Stevens, de dochter van Theodoor Stevens, op de Bilzerbaan aan de kapel.
Zijn zoon Theodoor Rondags (generatie 3) maakt op 6 februari 1712 bij notaris Scaepen te Maastricht zijn huwelijkscontract met Anna Nelissen, de dochter van Lens Nelissen en Catrijn Crauwels. Lens schonk zijn dochter voor haar huwelijk 10 roeden land en bunder pachtland. Bovendien kreeg zij nog mee " een koeie en veers, een paar baggen, negen schaepen, een bed met een hoofdkussen, een koffere, een schaesse (deken) en een bruidegomscleed ". Theodoor van zijn kant ontving van zijn vader een huis met hof, groot 4 roeden, te Kesselt langs de Smisstraat, en nog 5 roeden akkerland. Wel moest hij ermee akkoord gaan dat de drie andere "tummerplaetse " (getimmerde huizen) die zijn vader bezat "waervan datter twee plaetse gelegen zijn binnen Kesselt ende een in Veldwezelt " gelijk tussen zijn broers Thijs en Lemmen, en zijn zuster Marie zouden verdeeld worden.
Door deze regeling verhuisde Theodoor een eindje verder de Smisstraat op, namelijk naar de plek waar nu het oud huis van Nijs ligt. Enkele jaren later kocht hij weer 9 roeden uit het stamgoed op. Dit zou ervoor zorgen dat de familie omstreeks 1750 weer terug op het oude stamgoed zou trekken. Theodoor zelf zou dat niet meer meemaken, want hij overleed voor 1740.
En toen kwam dan in 1747 de grote slag bij Laeffelt, waar iedereen al wel eens van gehoord heeft. Onze voorouders kwamen er niet zonder kleerscheuren vanaf. Wanneer in 1749 de erfenis van Theodoor gedeeld wordt, bestond die onder andere uit "tien en in negen roeden huisplaats niet verre van malkander gelegen binnen Kesselt, welcke door de volckeren van den laatst gewezen oorlog sterk beschadigt zijn... ". Met andere woorden: de twee huizen van Theodoor zijn ofwel tijdens de slag, ofwel tijdens het beleg van Maastricht door de oorlogstroepen vermoedelijk vernield.
Bij de deling worden de 9 roeden van het stamgoed gesplitst tussen Jan Rondags en diens broer Mathijs Rondags (generatie 4). Jan verwierf het gedeelte "met het daerop staende huys omdat hij zeide dat hij de oudsten soon is". In 1756 mangelen de twee broers hun erfenis, zodat Mathijs in het bezit komt van het huis (dit lag ongeveer op de plek van de oude boerderij bij Lemmen van Meye).
Bij Gijske op de Koestraat
Trui en Toon hebben hun leven lang op de Koestraat in Kesselt gewoond. Van hun huis maakte Jean Schols jaren terug een mooie pentekening, die ons een goed beeld geeft van hoe het er honderd jaar geleden ook moet hebben uitgezien.
Het huis had toen nog wel geen verdieping. Ge zult u nu ook misschien afvragen: hoe kan dat nu? Het stamhuis lag toch aan de Smisstraat, hoe zijn zij dan op de Koestraat (nu Kesselterweg) terecht gekomen?
Het antwoord ligt in het jaar 1807. Toen trouwde Theodoor Rondags (generatie 5) met Barbara Muyters en trok in bij haar ouders Gijsbertus Muyters, vlak naast mekaar. Het oudste kind van Theodoor heette dan ook Gijsbertus Rondags (generatie 6). Die trouwde op zijn beurt in 1857 met Margareta Moesen uit Mopertingen, en waren de ouders van Toon. Uit het gezin van Gijsbertus en Margareta werden 5 kinderen geboren. Het eerste kind was een meisje, Barbara, en op 1 september 1860 kraaide een jongetje de Koestraat bijeen om te laten horen dat hij er was: Antoon Rondags .
En het was het jaar 1871, om juist te zijn de zevenentwintigste maart dat Antoon thuis de deur kwam binnengelopen en tegen zijn moeder zei: "Ma, ma bij Lebeke es al wir e keend! " Het kind heette Gertrudis Nelissen en Toon wist niet dat het zijn vrouw zou worden. Gertrudis was het twaalfde kind in rij van Libert Nelissen en Isabella Bastiaens. Libert baatte de herberg "Vue de l'Eglise" uit tegenover de kerk en was door zijn café en zijn zeven dochters zeker een populair figuur (behalve bij de pastoor). Op 10 april 1891 trouwden Toon en Trui voor de wet. Samen woonden ze de eerste jaren "bij Lebeke" op de Kerkstraat, waar hun eerste vier kinderen ook geboren werden. In het gezin zouden uiteindelijk 14 kinderen geboren worden, waarvan er vier als kind overlijden.